15 jun Bewust zijn

BEWUST ZIJN

Hoe vaak doe jij iets met AL je aandacht, in plaats van op de automatische piloot? En hoe vaak ben je helemaal in het NU, zonder in gedachten met gister of morgen bezig te zijn? En zonder te willen dat het huidige moment anders was dan hoe het nu is?

Het heden gaat vaak veel te snel aan ons voorbij, omdat we worden afgeleid door gepieker over gister, verzet tegen vandaag en zorgen over morgen. Maar het NU is het enige moment wat er toe doet!

Gister is geweest en kan je niet meer veranderen. Wat er vandaag ook aan de hand is: je kunt beter meebewegen met de stroom dan er tegenin te zwemmen. Ons grootste lijden zit ‘m vaak in het niet willen accepteren van de werkelijkheid. En morgen? Morgen kan wel eens heel anders lopen dan je nu denkt. Waarom zou je je er nu al zorgen over maken?

Probeer dus eens wat vaker bewust aanwezig te zijn in het heden. Omarm vandaag. Leef in het nu. Doe alles wat je doet met je volle aandacht. En je zult gaan voelen dat je LEEFT in plaats van dat je wordt geleefd! (door gepieker, angst, spijt, etc.)

Ik heb zelf jarenlang in het verleden (‘had ik maar’) en in de toekomst (‘wat als’) geleefd. En me hevig verzet tegen het heden (‘ik wil dit niet’). Ik weet dus als geen ander hoe lastig het kan zijn om je deze manier van leven eigen te maken. Maar het is mij gelukt! Ik heb volledig geaccepteerd dat ik geen moeder ben geworden. Ik heb me erbij neergelegd dat ik na exact 20 jaar tv maken de energie, focus en vooral de wil niet meer had om hiermee door te gaan. En ik heb het lef gehad mezelf opnieuw uit te vinden.

En nu? Nu leef ik zoveel bewuster. Ben ik helemaal in het hier en nu. Geniet ik van alles wat er is. Maak ik me geen zorgen meer over morgen. En ben ik in plaats van een compleet uitgeputte en verdrietige vrouw die zichzelf kwijt was, een energieke en blije vrouw die zichzelf weer helemaal gevonden heeft.

Hoe ik dat gedaan heb? Eerlijk gezegd ben ik veel te lang doorgaan. Met hard werken. Met me verzetten tegen hoe slecht ik me voelde. En met ontkennen dat het niet goed met mij ging. Heb ik daar spijt van? Soms. Omdat ik het mezelf zo anders had gegund. Maar ik besef vooral dat je soms (of misschien wel meestal?) blijkbaar ‘rock bottom’ moet gaan om echt te kunnen groeien.

Zodra ik besefte dat ik zo niet langer door kon gaan, heb ik besloten een ‘deep dive’ te maken. Alle oude shit aan te kijken en op te ruimen. Te veranderen wat ik kon veranderen. Te accepteren wat ik niet kon veranderen. En alleen nog maar vanuit liefde in plaats vanuit angst te gaan leven. Liefde voor mezelf. En dat is precies wat je terugziet in deze selfie. Liefde voor mezelf. En totale acceptatie van en bewondering voor het NU en voor het leven.

Ik deel mijn verhaal niet omdat ik mijn verhaal zo graag wil delen of omdat ik behoefte heb aan reacties of steun. Ik ben geheeld. I’m fine. I’m more than fine. En dat gun ik anderen ook! Daarom deel ik. In de hoop dat iemand dit leest en denkt: ‘dit wil ik ook’.

Weet je niet waar je moet beginnen? Begin eens met het onder ogen zien van waar je nu staat. En dat volledig te omarmen en accepteren. Het is wat het is. Van daaruit kan je verder.

Voel je welkom bij mij of zoek iemand anders (zie Samenwerkingen) om jou te helpen je weg te vervolgen.

And remember: if I can do it, you can do it!